Gewoon de week door 32: van 38 graden in Almelo naar Schotse regen

Jaaaa, onze vakantie is deze week begonnen! Er was voor mij nog maar 1 werkdag en daarna begon het feest. Ton moest nog wel 2 dagen werken, en zo had ik mooi vast de tijd om rustig de spulletjes te pakken. Dat vond ik lastig, want in Nederland was het echt nog steeds loeiheet. Dat het niet zo warm zou zijn in Schotland, wist ik natuurlijk al lang. Deels daarom hebben we onze vakantie er naartoe gepland! En wat was het heerlijk, om even een paar frisse spetters op je dak te krijgen. Kijk je mee naar de foto’s van Gewoon de week door 32?





Maandag

Mijn laatste werkdag voor de vakantie vandaag. Wat een heerlijk gevoel, maar tegelijkertijd ook best druk. Want alles moet nog ‘even’ gebeuren. Maar ik was zo druk, dat ik helemaal nergens foto’s van maakte. Het was ook nog echt warm, dus eenmaal thuis had ik gewoon geen puf meer om iets te doen.

Dinsdag

Goedemorgen! Wat fijn wakker worden: ik heb vakantie! Lize en Pepijn oefenen vast met hun koptelefoon voor onderweg 🙂

Het is loeiwarm vandaag (38 graden ofzo?) en we moeten nog wat boodschapjes doen in de stad. Uiteraard moeten we dan ook even een ijsje nemen. Deze leukerd zat tegenover mij in de schaduw <3.

Woensdag

Woensdagmiddag is Lize spelen bij een vriendinnetje en zo kan ik mooi alleen met Pepijn even naar de huisarts. Het is tijd voor mijn eerste vitamine B12-injectie, en die deed flink pijn! Het was ook een flinke hoeveelheid vloeistof die ingespoten moet worden. Na de vakantie de volgende.

Donderdag

Hoera! We zijn onderweg hoor! De vakantie-modus is nu echt AAN.

We rijden eerst richting Schiphol, waar we bij een spottersplaats vliegtuigen proberen te spotten. Dat was niet zo’n heel groot succes, niet omdat Pepijn de verkeerde kan uit keek overigens, maar de vliegtuigen vertrokken een eind verderop.

Na de benen gestrekt te hebben en een plas-pit-stop bij de grote gele M rijden we door naar IJmuiden. Daar leren we dat het echt tijd wordt voor een nieuw paspoort voor mij: omdat mijn getrouwde naam er niet in staat, hadden we een document voor de ouderlijke macht voor de kinderen mee moeten nemen. Nooit geweten dat dat moest (het staat al 4 jaar zo in mijn paspoort, omdat we vlak voor het trouwen een nieuw paspoort moesten aanvragen..). Gelukkig mochten we allemaal mee met de boot.

Aan boord vermaken Lize en Pepijn zich helemaal in het kinderhoekje.

We gingen ook nog even airhockey spelen, en die Pepijn die is me daar toch behendig in, niet normaal!

Ook dit werd erg gewaardeerd.

Als Lize en Pepijn weer in de speelhoek zitten, drinken wij lekker koffie, of liever gezegd: Caramel Macchiato, mijn favoriet!

Even buiten kijken.

En dan is het tijd om te gaan slapen. Best krap in zo’n hutje, ha.

Vrijdag

Na een ietwat korte nacht op de boot (er viel ‘iemand’ zo’n 3 keer uit zijn bed, en de laatste keer moest ik hem uit het bed van zijn zus plukken, hahaha) rijden we vandaag via de kust naar het noorden. Alnwick Castle staat op het programma. We hebben wat zonneschijn en regen (heerlijk, na al die hitte van de afgelopen weken) en we beginnen met een zonnetje in de tuin van het kasteel.

Ze hebben voor de kinderen een leuke speurtocht, waarbij ze op zoek moeten naar allerlei ‘spullen’ van de reus.

En daarnaast kijken we ook gewoon onze ogen uit.

Dit schijnt de grootste kersenboomgaard ter wereld te zijn. Hij was inderdaad erg groot, en tussen alle bomen hingen van die leuke reuzenschommels.

Ik mocht zelf ook nog even op de foto :-).

Daarna lopen we door naar het kasteel en ik voel me net alsof ik naar Zweinstein loop, waaah!

Zie je de bezems al vliegen op de achtergrond?

Deze mooie prinses mocht zich nog even verkleden en zoals je aan haar snoetje ziet, vond ze helemaal geweldig.

 

Lize laat ook nog even zien hoe je moet vliegen Harry-Potter-stijl.

Met de lunch valt deze meneer gewoon op schoot in slaap. Komisch dat het zo kan he?

Wat een prachtig kasteel, en ik voelde me echt helemaal Harry Potter op deze velden.

Daarna rijden we door naar Dunbar, waar dit ons uitzicht voor de komende week is. Hier kan ik best aan wennen!

’s Avonds loop ik nog even richting de klif om te kijken of ik de zonsondergang kan fotograferen, maar ik ben eigenlijk al te laat. Toch is het uitzicht niet minder mooi!

Ik hou zo van deze kleur van de lucht <3

Zaterdag

Goedemorgen! Als we wakker worden, is het buiten strak blauw! Gauw naar buiten dus, en het stadje verkennen.

Dit is ‘onze’ haven, en wij logeren dus in een van de huisjes die je daar ziet.

Er zitten hele kolonies meeuwen op de rotsen, en die kun je overal goed horen!

Met een pas gekocht schepnetje gaan we kijken wat er in de zee te ‘vangen’ is. Ha, dat is nog best lastig!

Mijn favoriete plekje: aan de achterkant van ons huis loopt een straatje waar dit mooie pand aan staat. Hier word je toch gewoon vrolijk van?

Tijdens onze verkenningstocht komen we langs de sportvelden. En die zijn zo prachtig aangelegd. Alles is hier zo mooi groen (wel anders dan in Nederland na weken hittegolf).

Lize wil ook graag een foto maken met haar toestel. Van wie zou ze dat nou hebben?

<3

Nog weer terug bij de zee zien we allemaal leuke dingen.

Favoriete pose van mijn gezin: van klein naar groot (of andersom). Love it!

Zondag

Zondag hebben we echt Schots weer (dat wil zeggen: regen!) en we gaan naar het Scottish Sea Bird Center. Daar leren we dat er heel veel soorten meeuwen zijn en kijken we op verschillende webcams op toffe locaties naar vogels. Daarna willen we graag wat eten en drinken, en we belanden bij een Steam Punk café waar ze heerlijke tosti’s hebben (en waar Pepijn weer op schoot in slaap valt).

Ik ben vandaag zo verschrikkelijk blij met mijn prachtige regenlaarzen. Ze zijn niet alleen mooi, maar houden mijn voeten ook goed droog! Geschikt voor strand, modder en gewoon op straat, ha.

Op de ’terugweg’ rijden we even door het plaatsje Dalkeith. Daar komt de oude zanger van Marillion (Fish) vandaan en ik vond het dus leuk om daar eens te kijken. Het stadje verder lijkt niet zo heel veel en dus rijden we door.

We zijn in de buurt van Roslin, waar Rosslyn Chapel staat (je weet wel, die uit de Da Vinci Code), maar helaas zijn we daar net 2 minuten na sluitingstijd en dus mogen we niet meer naar binnen.

Eenmaal thuis gaan we knutselen in ons reisdagboek en zelfs Ton helpt mee. Hier word ik nou echt gelukkig van <3.

En zo komt er een einde aan deze week, en ook aan de eerste dagen hier in Schotland. In dit huis hadden we (gelukkig) Wifi (wel trage, maar toch). Volgende week zitten we in de buurt van Fort William, en zonder internet. Dus of er volgende week een fotoverslag online komt, is nog maar afwachten.

xx
Loes




Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *