Mama-dilemma: Peuter naar een peuterbed of een groot bed?

Voor ons is het al weer een tijdje geleden dat we voor deze keuze stonden. Toen ik zwanger was van zoonlief, werd al snel duidelijk dat het het makkelijkst zou zijn om dochterlief te verhuizen naar een andere kamer. Met een ander bed. Maar kies je dan voor een meegroei(peuter)bed of ga je direct voor een groot bed?





Peuter naar een peuterbed of een groot bed?

Dochterlief naar een andere kamer dus. Ik heb heel lang getwijfeld over een nieuw bed voor haar, omdat ik niet goed wist wat handig zou zijn. Ik vond een meegroeibed wel erg leuk, omdat je dan geleidelijk aan een ‘groot’ bed kan wennen. Op mijn verlanglijstje stond dit bed:

busunge-meegroeibed-roze__0312907_pe512945_s4

Een prachtig roze bed! Ik kwam in die periode best vaak bij Ikea en liep dan altijd met dochterlief langs de bedden. Deze vond ze zelf ook prachtig, ik mocht haar zelfs wel een keer achterlaten, ze wilde er wel slapen (hihi)!

busunge-meegroeibed-roze__0310376_ph004384_s4Prachtig toch, zo’n roze kamer. Echt voor meisjes! Uiteindelijk hebben we geen meegroeibed gekocht, omdat je dan ook steeds verschillend beddengoed moet hebben. Je heb dan een groot matrasdeel, en 2 kleine, dus als je wat groter bent, hou je altijd een lang matras wat uit 3 delen bestaat. Dat leek me toch niet heel handig.

Wat we nog meer een fantastisch bed vonden, was deze:

hemnes-bedbank-met-lades-wit__0352910_pe538649_s4

Ook een bed van Ikea.

hemnes-bedbank-met-lades-wit__0408546_pe248797_s4

Deze stond bij Ikea zelf ook prachtig opgesteld. Toen we dochterlief vroegen wat ze er van vond, sprong ze hier ook spontaan in en kroop onder de dekens. Meer bevestiging hadden wij dus niet nodig :-).

Ze hebben bovenstaand bed ook nog in roze (en inmiddels ook in grijs). Ik vond het roze ook geweldig, maar uiteindelijk hebben we toch voor een wit bed gekozen, omdat dat beter bij de andere meubels past. En met beddengoed en kussens kun je de boel opleuken.

Helpen met in elkaar zetten

Toen begon het proces. Het bed werd langzaamaan in elkaar gezet en dochterlief mocht Papa steeds helpen. We hadden bij de Kwantum zo’n gereedschapssetje voor kinderen gekocht, met een kunststof hamer en schroevendraaier enzo, en dat werkte briljant. Elke keer als er weer iets in elkaar gezet moest worden, wilde ze erg graag helpen.

x20150308_182347

Vervolgens zijn we samen gordijnstof uit gaan zoeken. Samen met Oma heb ik de gordijnen gemaakt en toen ze hingen, werd het de favoriete verstopplek.

x20150309_221323

Langzaamaan werd de nieuwe kamer steeds meer haar kamer: kussentjes voor op bed kwamen erbij, we hebben een mooie lichtslinger met roze bolletjes voor boven het bed gekocht en bij alles wat we kochten, lieten we dochterlief meebeslissen (al dan niet sturend ;)).

Op een gegeven moment vond ze het zo leuk dat ze zelf heel graag in het grote bed wilde slapen. Wel hebben we nog zo’n zijsteun voor het bed gemaakt, tegen het uit bed vallen. Die is ook wel nodig, want toen we ‘m weg haalden, viel dochterlief spontaan uit bed ’s nachts. Het is dus wel echt een stukje bescherming en afrastering van ‘het einde van het bed’ als het ware.

x20150315_172658

Het uiteindelijke resultaat: een heerlijk roze bed met veel kussentjes en heel veel knuffels (ze zijn nu zo gepositioneerd dat je ze niet ziet).

Blij met de nieuwe kamer

Dochterlief is dus helemaal enthousiast over haar nieuwe kamer en is dus eigenlijk zonder ‘problemen’ over gegaan naar een groter bed. Toen zoonlief zo’n 2 maanden later geboren werd, was haar oude kamer eigenlijk al helemaal ‘zijn’ kamer (met nieuwe kleuren en nieuwe decoratie).

Ik denk dat het heel belangrijk is geweest dat we dochterlief hebben betrokken in het hele proces. Een bed uitzoeken, gordijnen uitzoeken en naaien, kussentjes erbij zoeken, lampjes kopen, etc. Zo werd het echt haar kamer. Pas toen het helemaal af was, ging ze er slapen, en ze wilde het toen zo graag dat het zonder problemen ging.

Dit bed is dus een bed wat je ook nog kan uitschuiven, zodat ze, als ze wat groter is, ook nog logeetjes kwijt kan. En het leek me ook wel handig voor als ze ziek zou zijn. Tot nu toe hebben we er nog geen gebruik van gemaakt, maar het kan dus wel.

Wat ik nog wel grappig vind om te melden is dat ze heel lang niet zelf uit bed kwam. Als ze wakker was riep ze ‘Paaaaapaaa, ik ben WAKKER!!!!’ (of ‘Maaaaaamaaaaaaa, ik ben WAKKER!!!’). En ze kwam pas uit bed als we de deur naar haar kamer open deden om haar goedemorgen te zeggen. Grappig fenomeen eigenlijk. Inmiddels komt ze soms ook zelf uit bed: vooral in het weekend, om lekker bij ons in bed te kruipen.

Hoe heb jij de overgang naar een ander bed geregeld? En ging je voor een peuterbed of koos je ook direct voor een groot bed? Heb je nog tips voor onze nummer 2, dan hou ik mee aanbevolen!

xx
Loes



P.s. Dit artikel verscheen al eerder op mijn blog, maar het is geoptimaliseerd om nogmaals te verschijnen.

 

2 Reacties

  1. Annabel
    15 juli 2017 / 09:37

    Leuk om te lezen. Wij hebben ook lang getwijfeld! Uiteindelijk gekozen voor een juniorbed/ Peuterbed. Tot een jaar of 7/8 passen ze hier nog in. Dan krijgt ze weer een nieuwe inrichting. De commode en ‘baby kast staan nu nog in haar kamertje en dit bedje staat daar heel lief bij! We zijn erg blij met deze keuze! Bedje is groot genoeg en staat heel lief! Ook hebben we daar een uitvalbescherming bij. Wij hebben deze gekocht bij een ‘baby en tiener’ (naam van de) winkel.

    Grappig om te lezen dat jullie meisje ook bleef liggen! Onze Liselotte deed dat ook. Al staat de deur altijd op een kier. Ze komt alleen uit bed als wij terug roepen dat ze mag komen. Doordeweeks wordt ze wakker van de wekker (06.30 uur) en roept dan ik ben wakker! En komt dan ook naar ons.

    • Loes
      Auteur
      16 juli 2017 / 21:57

      Ik vind dat ook heel gezellig staan, zo’n peuterbed! En inderdaad, tot een jaar of 7/8 is ook nog lang genoeg! Hier hebben we nooit een echte commode gehad, altijd een ladenkast van Ikea, en die is ook blijven staan. Hoewel ik nu (dochter is 4,5) wel twijfel of ie niet weg moet). En grappig dat Liselotte ook bleef liggen! Ik hoor dat wel van veel kindjes. Gek he, net of er een hekje voor het bed zit wat pas open gaat als je het zegt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *